Program Geliştirmenin Temelleri

Program Geliştirmenin Temellerini şu başlıklar altında inceleyebiliriz.

EKONOMİK TEMEL

Program geliştirmede ekonomik faktörler de göz önünde bulundurulmalıdır. Programın maliyeti, kaynakların kullanımı ve ekonomik sürdürülebilirlik gibi etkenler programın tasarımında dikkate alınmalıdır.

SOSYAL TEMEL

Eğitim programlarının toplumun ihtiyaçlarına uygun olması önemlidir. Bu nedenle, toplumun değerleri, kültürel beklentileri ve gereksinimleri program tasarımında göz önünde bulundurulmalıdır. Program, toplumun sosyal ve kültürel yapısını yansıtmalı ve toplumun ihtiyaçlarını karşılayacak şekilde hazırlanmalıdır.

BİREYSEL TEMEL

Her bireyin farklı özellikleri, yetenekleri ve ihtiyaçları vardır. Programların bireylerin farklı özelliklerini ve ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik olması önemlidir. Bireylerin ilgi ve yeteneklerine uygun şekilde programlar tasarlanmalı ve bireysel farklılıklara saygı gösterilmelidir.

KONU ALANI TEMELİ

Eğitimin her alanı farklı ihtiyaçlar ve gereksinimlerle ilgilidir. Programlar, konu alanının gerektirdiği becerileri, bilgileri ve yeterlilikleri sağlamak için tasarlanmalıdır. Konu alanının amacı ve içeriği, programın temelini oluşturur.

 

PSİKOLOJİK TEMEL

Eğitim programlarının psikolojik ilkeleri göz önünde bulundurması önemlidir. Öğrenme süreci, öğrencilerin bilişsel, duygusal ve sosyal gelişimine uygun şekilde tasarlanmalıdır. Öğrencilerin öğrenme stilleri, motivasyonları ve öğrenme gereksinimleri dikkate alınarak programlar hazırlanmalıdır.

Bu temeller, programların temelini oluşturur ve programın amacını, içeriğini ve yaklaşımını belirlemeye yardımcı olur. Bu temellerin yanı sıra felsefi temeller, programın değerler ve ideolojik temellerini oluşturur. Tüm bu temeller, program geliştirme sürecinde rehberlik eder ve programın etkili bir şekilde gereksinimleri karşılamasını sağlar.

Eğitimi Etkileyen Felsefi Akımlar

Realizm

Gerçeklik, bağımsız olarak var olan nesnel bir varlıktır.

Dış dünya insanın algısından bağımsız olarak varoluşunu sürdürür.

Katı bir gözlemci yaklaşımı benimser ve gerçekliğin doğru bir şekilde tanımlanması gerektiğini savunur.

Eğitimin temeli somut deneyimlerdir ve öğrenme gerçek hayat problemlerini çözme üzerine odaklanır.Bilimsel metodun eğitimdeki önemini vurgular ve eleştirel düşünmenin geliştirilmesine önem verir.

 Pragmatizm           

Eğitim, yaşantıların ve deneyimlerin bir ürünüdür.

Öğrenme problemlerle karşılaşarak, deney yaparak ve pratik çözümler bularak gerçekleşir.

Eğitim, gerçek dünyadaki sorunların çözümüne yönelik becerilerin geliştirilmesini amaçlar.

Bilimsel yöntemlerin günlük hayatta da kullanılması gerektiğini savunur.

Çocuk merkezli bir öğretim yaklaşımı benimser ve öğrencilerin ilgilerini, yeteneklerini ve ihtiyaçlarını dikkate alır.

 

Varoluşçuluk   

Bireyin özgür iradesi ve anlam arayışı önemlidir.

Eğitimin temeli, bireysel deneyim ve gerçekleşmedir.

Eğitim, bireyin kendini gerçekleştirmesi ve potansiyelini ortaya çıkarması üzerine odaklanır.

Değerler, bireysel özgürlük ve sorumluluk temelinde belirlenir.

Eğitim, öğrencilere anlam arayışı, düşünme ve sorgulama becerileri kazandırarak bireysel gelişimlerini destekler.

Öğrenme, duygusal ve sosyal bir süreç olarak değerlendirilir.

Başlıca eğitil felsefeleri daimicilik, esasicilik, İlerlemecilik ve yeniden kurmacılıktır.

Bu felsefelerin başlıca özellikleri şu şekildedir:

- Daimicilik: Bireylerin sahip olması gereken esaslar vardır ve zihinsel gelişime önem verilir. Klasik eserler ve entelektüel eğitim önemlidir. Yetenekli ve seçkin kişiler yetiştirilmesi amaçlanır.

- Esasicilik: Bilgili, becerili ve zeki insanlar yetiştirmek esastır. Zihinsel disiplin ve sıkı çalışma önemlidir. Öğretim öğrenmeye göre önceliklidir ve konu alanının iyi özümsenmesi önemlidir.

- İlerlemecilik: Demokratik ve sosyal yaşamı geliştirmek amaçlanır. Öğrencilerin bireysel farklılıkları ve gelişimi önemlidir. Öğretimde problem çözmeye ve öğrencilerin ilgilerine önem verilir. Eğitim yaşama hazırlıktan öte yaşamın kendisidir.

- Yeniden Kurmacılık: Toplumu yeniden yapılandırmak ve geliştirmek amaçlanır. Eğitim, toplumsal reformun bir aracı olarak görülür. Okul, sosyal gelişmeyi sağlamak için düzenlenmelidir ve toplumsal gelişmede temel sorumluluk okuldadır.

Eğitimi Etkileyen Felsefi Akımlar    

İDEALİZM:

Sezgisel düşünceye (öğrencilere seçme özgürlüğü tanıyan eğitim) önem verir.

İdeallere, değerlere, sezgilere ve düşünceye önem verir. Gerçek akıl, maddenin ürünüdür.

ESASİCİLİK:

Tüm insanların sahip olması gereken değerler vardır.

Konu alanı önemlidir.

REALİZM:

Çevre ile etkileşim önemlidir. Maddenin varlığı gerçekçiliğe dayanır.

Evrensel nitelikteki gerçeklerin öğretimi önemlidir.

Gerçeklere ilişkin konular ve zihnin bu konularla ilişkisi esastır.

PRAGMATİZM (YARARCILIK):

İnsan deneyimi önemlidir. Eğitimde bireyin önemi vurgulanır.

Bireysel özellikler ve etkin katılım gerektirir. Eğitim, yaşama hazırlıktan öte yaşamın bir parçasıdır.

EKSİSTENTİALİZM (VAROLUŞÇULUK):

Eğitimin amacı özgürlüklerin artmasıdır. Her bireyin değerler sistemini özgürce geliştirmesine izin verilmelidir.

Entelektüel eğitim (geçmişle bağ kurma) ve klasik eserler önemlidir.

İLERLEMECİLİK:

Değişme, gerçeğin esasıdır.

Tecrübelerin sürekli inşası önemlidir.

YENİDEN KURMACILIK:

Toplumsal değişim ve reform önemlidir.