Eğitimde Öğrenme Süreci

Eğitimde Öğrenme Sürecini maddeler halinde yazacak olursak.

• İlkeler
• Stratejiler
• Yöntemler
• Teknikler
• Etkinlikler
• Yaklaşımlar
• Araç-Gereçler
• Öğretmen Özellikleri

Öğrenmenin Kalıcılığı – Öğrenme Pramidi

Sınıf yönetimi, öğrencilerin öğrenmelerinin kalıcılığını gösteren bir öğrenme piramidine dayanmaktadır. Öğrenme yöntemleri ve teknikleri ne kadar etkili kullanılır ve öğrenci katılımı ne kadar yüksek olursa, öğrenmenin kalıcılığı da o kadar artar. Anlatarak öğrenmenin kalıcılığı % 5 iken, okuma temelli öğrenmelerin kalıcılığı % 10'a kadar çıkmaktadır. Görsel ve işitsel yöntemlerle öğrenme % 25 oranında kalıcı olurken, gösterim yoluyla uygulamayı gören öğrencilerin öğrenmeleri % 30 kalıcı olmaktadır. İşiterek ve söyleyerek öğrenmenin gerçekleştiği grup tartışmalarıyla öğrenmelerin yarısı kalıcı olabilmektedir. En kalıcı öğrenmeler ise yaparak yaşayarak öğrenme temelli olanlardır ve kullanıldıkça daha da kalıcı hale gelir, bu yöntem ve tekniklerle öğrenmelerin % 40'ı kalıcı olur.

 

Öğretim ilkeleri

Öğrencilerin öğrenme sürecini etkileyen temel prensiplerdir. Bu ilkeler, öğrencilerin bireysel farklılıklarını ve ilgi alanlarını göz önünde bulundurarak, öğrenmeyi daha etkili hale getirmeyi amaçlar.

- Düzeye Uygunluk (Öğrenciye Görelilik): Öğretimde öğrencilerin ilgi, ihtiyaç ve öğrenme düzeylerinin dikkate alınması ve öğrenmenin bireyselleştirilmesidir. Bu sayede öğrenciler kendi düzeylerinin üzerine çıkabilir ve öğrenme etkili hale gelir.

- Aktivite (Etkin Katılım): Öğrencilerin öğretim sürecine mümkün olduğunca fazla duyu organıyla dahil edilmesidir. Bu şekilde öğrencilerin öğrenme çabası artar ve katılımı arttıkça öğrenme kalıcılığı da artar.

- Yaşama Yakınlık (Hayatilik): Öğretimde günlük hayatta kullanılabilir ve faydalı bilgilere yer verilmesidir. Öğrencinin gerçek hayatta kullanabileceği bilgilerin kazandırılması önemlidir.

- Somuttan Soyuta: Öğretimin gözle görülen ve dokunulan somut öğelerden başlayarak soyut kavramlara doğru ilerlemesidir. Bireyler somut ve elle tutulabilir konuları daha kolay öğrenirler.

- Bilinenden Bilinmeyene: Öğrencilerin daha önceki bilgi ve becerilerinden yola çıkarak bilinmeyenleri öğrenmelerini kolaylaştırmaktır. Öğretimde öğrenciye bilinmeyenle bağlantı kurma fırsatı verilmelidir.

- Yakından Uzağa: Öğrencinin yakın çevresinden başlayarak uzak çevrelere doğru ilerlemesidir. Öğrenme süreci öğrencinin aşina olduğu konulardan başlayarak genellemelere gitmeyi içerir.

- Ekonomiklik: En uygun zaman, ortam ve etkinliklerle en fazla kazancı elde etmeyi sağlamaktır. Öğretim süreci etkili bir şekilde planlanır ve kaynakların en iyi şekilde kullanılmasını sağlar.

- Açıklık (Ayanilik): Açık ve anlaşılır bir dil kullanarak öğretimi daha anlaşılır hale getirmektir. Öğretimde örnekler ve araç gereçler kullanılarak konular daha açık bir şekilde ifade edilir.

- Bütünlük: Öğrencilerin fiziksel ve ruhsal özelliklerini bir arada ele almayı ifade eder. Öğrencinin tüm yönleriyle olan gelişimini hedefler.

- Sosyallik (Otoriteye İtaat ve Özgürlük): Öğrencilerin kendi kararlarını verebilmesini, sorumluluk alabilmesini ve özgürce düşünebilmesini sağlamayı hedefler. Sosyal becerilerin gelişimine katkıda bulunur.

- Bilgi ve Becerinin Güvence Altına Alınması: Öğretimde sabit ve evrensel gerçeklerin önemsenmesidir. Bilginin doğruluğunu ve bilimselliğini vurgular.

- Tümdengelim: Öğretimin genelden özele, bütünden parçaya doğru ilerlemesidir. Öğrencilerin konuya genel bir bakış açısı kazanmasını sağlar.

- Transfer (Bilgi): Öğrencilerin elde ettikleri bilgileri farklı problemleri çözerken kullanabilmesini ifade eder.

- Aktüellik: Öğrencilerin gerçek hayatla ilişki kurmasını ve güncel olayları ders konularıyla ilişkilendirerek öğrenmelerini sağlar. Öğrencilerin yaşadıkları hayatın gerçekleriyle yüzleşmesini ve çevre sorunlarına ilgi duymasını hedefler.

 

Öğretimde Strateji, Yöntem Ve Teknik İlişkisi

Öğretim stratejisi, eğitimde hedefe ulaşmak için genel bir yol veya yöntem belirlemeyi ifade eder. Strateji, öğretim sürecinin planlanması ve hedeflerin belirlenmesi aşamasında kullanılır.

 

Öğretim yöntemi, öğretim stratejisi doğrultusunda belirlenen yolun nasıl uygulanacağını ifade eder. Yöntem, dersin işlenme şekli, grup çalışmaları, tartışmalar gibi öğretim etkinliklerini içerir. Öğretim yöntemi, öğrencilerin öğrenmelerini aktif bir şekilde gerçekleştirmelerini sağlar.

 

Öğretim tekniği ise öğretim yöntemlerinin uygulama aşamasında kullanılan belirli araçlar ve yöntemlerdir. Öğretim tekniği, öğretim materyalleri, sunum teknikleri, görsel ve işitsel araçlar gibi unsurları içerir. Teknikler, öğrenme ortamının etkili bir şekilde oluşturulması için kullanılır.

Bu üç kavram, öğretim sürecinde birbiriyle ilişkilidir ve doğru bir şekilde kullanıldığında etkili bir öğrenme sağlamaya yardımcı olur. Öğretim stratejisi, hedeflere ulaşmak için genel bir planlama yapmayı sağlar. Yöntem, planlama doğrultusunda belirlenen yolun nasıl uygulanacağını belirler. Teknik ise bu uygulamanın araç ve yöntemlerini içerir. Öğretim sürecinde strateji, yöntem ve tekniğin birbirini tamamlayıcı bir şekilde kullanılması önemlidir.

HEDEF - STRATEJİ - YÖNTEM - TEKNİK İLİŞKİSİ

Hedef (Bilişsel Alan)	Strateji	Yöntem		Teknik
Bilgi	Sunuş	Anlatım (Sunu)	Bireysel Çalışma	Gösteri, Beyin Fırtınası, Soru - Cevap
Kavrama	Buluş	Tartışma, Örnek Olay		Soru-Cevap, Beyin Fırtınası ve Diğer Tar­tışma Çeşitleri
Uygulama, Analiz, Sentez, De­ğerlendirme	Araş­tırma	Gösterip Yaptırma, Problem Çözme, Proje		Benzetim, Drama, Rol Yapma, Deney, İkİU Çalışma ve Grup Çalışması